Η Λίλιθ, διαδραμάτισε ένα αδιαφανές ρόλο κατά τη δημιουργία του κόσμου και τελικά εξαιτίας της κακοβουλίας και της πονηρίας της διώχθηκε από τον παράδεισο τον κήπο Εδέμ. Μεταγενέστερα η Λίλιθ μυθοποιείται στην αρχαία Ανατολη με ένα θηλυκό μεικτό ον με φτερα. Εμφανιζεται τόσο στην μυθολογια, σε παραμύθια και επίσης σε λογοτεχνικά κείμενα.
Πολλοί απο μας εχουν ακουσει δυο εκδοχες για το πως εχει δημιουργηθεί η Έύα. Το μυστήριο ειναι γιατί υπαρχουν δυο εκδοχες και οχι μια για την δημιουργεια της Εύας. Η απαντηση θα ειναι προφανες μετα το τελος αυτο του αρθρου. Η πρωτη εκδοχη αναφερει το εξής. Η Έύα οπως και ο Αδαμ φτιαχτηκαν απο χωμα. Η δευτερη εκδοχη αναφερη οτι η Έύα πλαστηκε απο το πλευρο του Αδαμ. Ομως στην πρωτη εκδοχη δεν φτιαχτηκε η Εύα αλλα η Λίλιθ!, οπως αναφεται και σε μερικα βιβλια της καθολικής εκκλησίας.
Σύμφωνα με την παραδοσιακή Μιδράς (Η λέξη Μιδράς είναι εβραϊκή και σήμαινε αρχικά την έρευνα ή ερμηνεία. Αργότερα έλαβε την σημερινή του υπομνήματος στη Βίβλο.) αναφερετε το εξής: ο Θεός δημιούργησε τον Adam και την Λίλιθ από τον ίδιο αργιλώδη πηλό, για να δώσει ένα σύντροφο στον Αδαμ. Ο Θεός αναζήτησε πριν από την πρώτη νύχτα ακόμη την Λίλιθ και της είπε ότι αυτή πρέπει να υπόκειται τον Αδαμ. Αυτό δεν έγινε δεκτό από την Λίλιθ επειδή είχε δημιουργηθεί από πηλό που είχε μολυνθεί από σάλιο του Σαμαέλ. Τοτε η Λίλιθ τσακώθηκε με τον Adam και στη συνέχεια εξαφανίστηκε από τον παράδεισο στην έρημο. Επιπλέον στην συνάντησή της με τον Θεό η Λίλιθ εμαθε για το Ιερο όνομα του Θεου. Ετσι απαίτησε φτερά απο τον Θεο και πέταξε μακριά. Στην έρημο ζευγαρώνετε κάθε μέρα με χίλιαδες οντα και έφερε χιλιάδες παιδιά κάθε μέρα στον κόσμο. Αλλά, η Λίλιθ παρέμεινε αθάνατη, επειδή δεν έφαγε από τα φρούτα του δέντρο της γνώσης.
Το όνομα Λίλιθ καλείται μόνο μία φορά στη Βίβλο. Το βιβλίο του Ησαΐας περιγράφεται τον όλεθρο της Edoms. (jes 34,14 elb).
Αυτη λοιπόν ειναι η ιστορια της Εύας και της Λιλιθ οπως την ξερουνε λίγοι.
---------------
Swantje Christow: Der Lilith-Mythos in der Literatur. Der Wandel des Frauenbildes im literarischen Schaffen des 19. und 20. Jahrhunderts. Shaker, Essen 1998, ISBN 978-3-8265-3852-0.
Hans-Christian Huf: Das Bibelrätsel. Geheimnisse der Heiligen Schrift. Econ, Berlin 2005, ISBN 978-3-430-14875-7.
Siegmund Hurwitz: Lilith – die erste Eva. Eine Studie über dunkle Aspekte des Weiblichen. Mit einem Vorwort von Marie-Louise von Franz. Daimon, Zürich 1980 (20045; ISBN 978-3-85630-633-5.
Manfred Hutter: Lilith. In: K. van der Toorn, B. Becking, Pieter W. van der Horst (Hrsg.): Dictionary of Deities and Demons in the Bible; Leiden, Boston, Köln, 19992, S. 520–521
Hans-Joachim Maaz: Der Lilith-Komplex. Die dunklen Seiten der Mütterlichkeit. Beck, München 2003, ISBN 3-406-49335-1.
Dorothee Pielow: Lilith und ihre Schwestern. Zur Dämonie des Weiblichen. Grupello, Düsseldorf 1998, ISBN 3-928234-94-3.
Vera Zingsem: Lilith, Adams erste Frau. Klöpfer & Meyer, Tübingen 1999 (2. erweiterte Auflage 2003), ISBN 978-3-937667-55-3.
Diane Wolkenstein, Samuel Noah Kramer: Inanna – Queen of Heaven and Earth. Rider & Co, 1984, ISBN 0-09-158181-8.
Heide Göttner-Abendroth: Inanna, Gilgamesch, Isis, Rhea – Die großen Göttinnenmythen Sumers, Ägyptens und Griechenlands. Ulrike Helmer Verlag, Königstein 2004, ISBN 3-89741-158-X.
Andrea Imig: Luzifer als Frau?. Zur Ikonographie der frauengestaltigen Schlange in Sündenfalldarstellungen des 13. bis 16. Jahrhunderts. Verlag Dr. Kovac, Hamburg 2009, ISBN 978-3-8300-4464-2.
Siegmund Hurwitz, Lilith, die erste Eva: eine Studie uber dunkle Aspekte des Wieblichen. Zurich: Daimon Verlag, 1980, 1993. English tr. Lilith, the First Eve: Historical and Psychological Aspects of the Dark Feminine, translated by Gela Jacobson. Einsiedeln, Switzerland: Daimon Verlag, 1992 ISBN 3-85630-545-9.
Archibald Sayce, Hibbert Lectures on Babylonian Religion (1887)
C. Fossey, La Magie Assyrienne, Paris 1902
Raphael Patai, Adam ve-Adama, tr. as Man and Earth; Jerusalem: The Hebrew Press Association, 1941-1942.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου