"Kill Obama"

Το περίφημο poll στο facebook είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Φωνές για το ενδεχόμενο δολοφονίας του προέδρου των ΗΠΑ υψωνόταν πριν την εκλογή του – άλλες προειδοποιητικές, άλλες ενθαρρυντικές – και συνεχίζουν να ακούγονται, όπως διαβάσαμε στις σελίδες του περιοδικού ΄Playboy΄.

«Assassinate Obama». Η φράση είναι μία από τις πλέον πληκτρολογημένες στο Google και μπορεί το poll στο Facebook, που καλούσε τους χρήστες να απαντήσουν στο αν πρέπει να δολοφονηθεί ο Ομπάμα, να έμεινε online μόνο ένα διήμερο προτού το «κατεβάσουν» οι αρχές, πρόλαβε, ωστόσο, να λάβει τις απαντήσεις περισσότερων από 730 ανθρώπων. Επιπλέον, σε ανύποπτο χρόνο και πριν από την εκλογή του Ομπάμα η νομπελίστρια Βρετανή συγγραφέας Ντόρις Λέσινγκ είχε εκφράσει την ακόλουθη δυσοίωνη άποψη: «Ο Ομπάμα αποκλείεται να "κρατήσει" πολύ. Ένας μαύρος στο αξίωμα του προέδρου - θα τον δολοφονήσουν». Το έδαφος για την ανάπτυξη θεωριών -βάσιμων ή λιγότερο- συνωμοσίας υπάρχει και είναι μάλλον πρόσφορο...

Προεκλογικές απειλές

Λίγες μέρες πριν από το μεγάλο συνέδριο των Δημοκρατικών στο Ντένβερ, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Ομπάμα θα λάμβανε το χρίσμα για να κατέβει ως υποψήφιος του κόμματος στις εκλογές, συνελήφθη από την αστυνομία ο 28χρονος Θάριν Γκάρτρελ. Η σύλληψη αυτή οδήγησε στην προσαγωγή τουλάχιστον τεσσάρων ακόμα αντρών, οπαδών κινήματος για την υπεροχή της λευκής φυλής, εθισμένων στη μεθαδόνη και αποφασισμένων να δολοφονήσουν τον Ομπάμα «πυροβολώντας τον από ψηλά, από απόσταση 750 μέτρων με μια καραμπίνα», όπως ένας από τους συλληφθέντες ομολόγησε.

Μπορεί ως σχέδιο να φαντάζει ερασιτεχνικό και επιπόλαιο, μπορεί να μοιάζει με παρωδία της απόπειρας δολοφονίας του Ντε Γκολ από το «Τσακάλι» και τον OAS, μπορεί οι αρχές να υποστήριξαν ότι μερικοί φασίστες εθισμένοι στη μεθαδόνη δεν αποτελούν σοβαρή απειλή (sic), όμως τα μέτρα ασφαλείας στο συνέδριο αυξήθηκαν σημαντικά και ίσως όχι μόνο για το «φόβο των Ιουδαίων».

Οι μισθοφορικοί στρατοί

Το πλήρες όνομα του προέδρου των ΗΠΑ είναι Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα. Όπως είναι λογικό, το «Χουσεΐν» δεν ηχεί καθόλου εύηχα στα αφτιά πολλών (και σίγουρα όλων όσοι πρόσκεινται στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και δεξιότερα αυτού) που προσάπτουν στον Αφροαμερικανό από φιλίες με τον Μπιν Λάντεν και λατρεία στον Τσε μέχρι πίστη στο Ισλάμ και τάσεις αντισημιτισμού (στις ΗΠΑ αυτό αποτελεί μομφή όσο και στο Ισραήλ). Το τελευταίο σε συνδυασμό με τη διαφαινόμενη διάθεση του Ομπάμα να απεμπλακεί από την κατάσταση στο Ιράκ τον καθιστούν ελάχιστα «δημοφιλή» στις εταιρείες μισθοφόρων, που πλουτίζουν από τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το σενάριο, Halliburton και Blackwater έχουν παραπάνω από έναν λόγους να επιχειρήσουν να τον δολοφονήσουν. Η υπόθεση ενισχύεται από το γεγονός ότι η Blackwater εκτόξευσε στη διάρκεια της θητείας του Τζωρτζ Μπούς τον τζίρο της μέσω κρατικών συμβολαίων από 27 εκατ. σε 1 δισ. δολ. Συμπτωματικά, επικεφαλής της εταιρείας τυγχάνει ο Έρικ Πρινς, ένας Αμερικανός φονταμενταλιστής.

Ο δημοσιογράφος Τόμας Φρίντμαν έπινε μπίρες με τον Γιτζάκ Ράμπιν στο γραφείο του Ισραηλινού πρωθυπουργού λίγες μέρες πριν από τη δολοφονία του, το 1995, και αυτό που με ανησυχία παρατηρεί είναι οι φοβερές ομοιότητες στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα: «Εξτρεμιστές δεξιοί και πολιτικοί αμφισβητούσαν την εξουσία και τη νομιμότητά του (σ.σ. του Ράμπιν). Τον κατηγορούσαν για προδοσία, τον απεικόνιζαν ως αξιωματικό των ναζί, απειλούσαν τη ζωή του». Ο Φρίντμαν θεωρεί ότι η έντονη, άνευ πολιτικού περιεχομένου κριτική εκ (ακρο)δεξιών δημιουργεί το ίδιο κλίμα με αυτό που οδήγησε στη δολοφονία του Ράμπιν: «Ενας Ισραηλινός φονταμενταλιστής ερμήνευσε μέσα σε αυτό το δηλητηριώδες περιβάλλον πως, αν σκότωνε τον Ράμπιν, ο Θεός θα ήταν με το μέρος του. Οπότε, το έπραξε». Τους φόβους του Φρίντμαν έρχονται να ενισχύσουν τα λόγια (διαθέσιμα και στο YouTube) του πάστορα Στίβεν Άντερσον, ο οποίος διατείνεται πως ο Θεός μισεί τον Ομπάμα και πως, αν κάποιος τον δολοφονούσε, δε θα κρινόταν, αφού η συγκεκριμένη πράξη δε θα λογιζόταν ως φόνος. Ο ίδιος άνθρωπος είχε στο παρελθόν ισχυριστεί πως ήθελε «ο Ομπάμα να πεθάνει από καρκίνο του εγκεφάλου, όπως ο Τεντ Κένεντι».

Ο Γκορ Βιντάλ

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι απόψεις του 84χρονου γκουρού της αμερικανικής πολιτικής. Προεκλογικά ο Βιντάλ ήρε τη χρόνια υποστήριξή του προς τους Κλίντον (τόσο τον Μπιλ όσο και τη Χίλαρι) και τάχθηκε στο πλευρό του Μπαράκ Ομπάμα, αφού, όπως γλαφυρά τότε περιέγραφε, «γνώριζα τον JFK και, πιστέψτε με, ο Ομπάμα είναι καλύτερος ηγέτης». Ωστόσο, δε χρειάστηκαν παρά λίγοι μήνες διακυβέρνησης για να διαφοροποιηθεί ο συγγραφέας από την παραπάνω άποψη: «Έχει κάνει λάθη: δεν υπάρχει κανένας πόλεμος κατά της τρομοκρατίας - πρόκειται για σλόγκαν. Όμως εκείνος συμβουλεύεται τους στρατηγούς. Όπως και οι μη Αμερικανοί, θεωρεί ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και οι συντηρητικοί είναι κάτι ευγενικοί γέροντες που κυνηγάνε αλεπούδες - δεν είναι, πρόκειται για φασίστες». Και η κριτική συνεχίζεται: «Στον τομέα της υγείας τα έχει θαλασσώσει! Αλλά διατηρώ μια κάποια αισιοδοξία, γιατί τουλάχιστον δεν είναι ψεύτης». Όσο για την άποψη ότι ο Ομπάμα είναι ο σωτήρας των ΗΠΑ; «Δεν υπάρχουν ήρωες στην πολιτική. Κι αν υπήρχαν, θα δολοφονούνταν. Μπανγκ μπανγκ! Αρκεί ένας μοναχικός άντρας που καραδοκεί στις σκιές της πρωτεύουσας...». Όπως ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ το 1963...